Anulowanie faktury VAT

Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi
IPTPP4/443-462/13-2/BM
z dnia 27 września 2013r 

Interpretacja podatkowa: Anulowanie faktur

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni, przedstawione we wniosku z dnia 2 lipca 2013 r. (data wpływu 3 lipca 2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zasadności anulowania faktur i sporządzenia korekt deklaracji VAT-7K – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 3 lipca 2013 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zasadności anulowania faktur i sporządzenia korekt deklaracji VAT-7K.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawczyni jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług.

W dniu 05.10 2011 Wnioskodawczyni zawarła z firmą ….z siedzibą ….umowy:

• nr 01/10/2011 na wynajem koparko-ładowarki JCB 3CX Contractor na okres od 04.10.2011 do 04.08.2012
• nr 02/10/2011 na wynajem koparko-ładowarki JCB 3CX Sitemaster na okres od 04.10.2011 do 04.08.2012.

W dniu 30.11.2011 Wnioskodawczyni wystawiła fakturę nr FV/4/11/2011

W dniu 29.12.2011 Wnioskodawczyni wystawiła fakturę nr FV/7/12/2011

Ww. faktury zostały zaksięgowane w KPiR w dniu ich wystawienia i uwzględnione w deklaracji VAT-7K za IV kwartał 2011.

W dniu 28.12.2011 w związku z powzięciem informacji o przywłaszczeniu koparko-ładowarek przez firmę ….zostało złożone zawiadomienie o przestępstwie w Komendzie Głównej Policji.

Przedmiotowe faktury nie zostały skutecznie dostarczone przez Dostawcęi Wnioskodawczyni jest w posiadaniu zarówno ich oryginałów jak i kopii.

W dniu 24.07.2012 Wnioskodawczyni anulowała przedmiotowe faktury w związku z niewprowadzeniem ich do obrotu prawnego, a w konsekwencji Wnioskodawczyni dokonała korekty deklaracji VAT-7K za IV kwartał 2011 i I kwartał 2012.

W dniu Sąd Okręgowy Wydział wydał wyrok (sygnatura akt….) w sprawie …..kierującego zorganizowaną grupą przestępczą w skład której wchodził ….uznając go winnym za popełnienie przestępstw polegających na przywłaszczaniu na terenie całego kraju wynajmowanych pojazdów ciężarowych i sprzętu budowlanego celem ich dalszego zbycia także na szkodę Wnioskodawczyni (pkt …wyroku).

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy na podstawie zaistniałych faktów i przedstawionych dokumentów zasadnym było:

• anulowanie faktury VAT nr FV/4/11/2011 z dnia 30.11.2011 i faktury VAT nr FV/7/12/2011 z dnia 29.12.2011
• sporządzenie korekty deklaracji VAT-7K za IV kwartał 2011 i w konsekwencji korekty deklaracji VAT-7K za I kwartał 2012…

Zdaniem Wnioskodawcy, faktury VAT nr FV/4/11/2011 z dnia 30.11.2011 i nr FW7/12/2011 z dnia 29.12.2011 zostały po sporządzeniu przekazane za pośrednictwem Dostawcy nabywcy. Oryginały tych faktur nie zostały jednak odebrane przez nabywcę i zostały zwrócone przez Dostawcę nadawcy (Wnioskodawczyni jest w ich posiadaniu).

Ponieważ nie nastąpiło faktyczne przekazanie faktur do ich nabywcy nie zostały one wprowadzone do obiegu prawnego. Nabywca nie będąc w posiadaniu oryginałów faktur nie mógł ich wprowadzić do ewidencji księgowej i nie dokonał z tego tytułu odliczenia podatku należnego. W rozumieniu art. 106 ustawy o podatku od towarów i usług faktura niewprowadzona do obiegu prawnego nie jest fakturą i nie stanowi podstawy do zapłaty podatku od towarów i usług w niej wykazanego w trybie art. 108 ust. 1 tej ustawy.

W zaistniałej sytuacji anulowanie faktur wymuszone przez sytuację gospodarczą jest zasadne. Zostało to potwierdzone i zaakceptowane przez Ministerstwo Finansów w piśmie z dnia 8 czerwca 1996 roku (nr PP1-7201-220/95/ER) oraz Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 19 grudnia 2000 roku (sygn. akt III SA 171/99).

Umowa z firmą ….była elementem oszustwa mającego na celu przywłaszczenie mienia. W uzasadnieniu wyroku Sąd Okręgowy w ….w punkcie …orzekł, że działalność przestępcza zorganizowanej grupy przestępczej na szkodę Wnioskodawczyni miała miejsce w okresie od 5 października 2011 do 7 października 2011, czyli w okresie od podpisania umowy do faktycznego fizycznego przekazania koparko-ładowarek, co jednoznacznie potwierdza, że zawarcie umowy przez firmę …miało na celu nie wykorzystanie sprzętu zgodnie z umową a jedynie i wyłącznie dokonanie przestępstwa.

Zgodnie z wyrokiem Sądu Najwyższego z dnia 28 października 2005 roku (sygn. akt II CK 174/05) czynność prawna podjęta w celu przestępczym jest nieważna na podstawie art. 58 paragraf 1 Kodeksu Cywilnego ze względu na jej sprzeczność z ustawą. Zatem przedmiotowe faktury zostały wystawione na podstawie nieważnej na gruncie prawa umowy, więc nie są czynnością zgodną z wykładnią obowiązującego prawa i nie mogą z tego tytułu powodować skutków prawnych.

A ponieważ:

• poniesiona strata jest rzeczywista oraz odpowiednio udokumentowana (wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 17 grudnia 2002 roku – sygn. akt III SA 1152/01)
• brak jest winy podatnika w powstaniu straty (wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z dnia 9 marca 2005 roku – sygn. akt i SA/Gd 2550/01)
• powstanie straty było wynikiem nieuniknionym, powstającym poza wolą podatnika, w sposób od niego niezależny, przy zachowaniu należytej staranności w prowadzonej działalności (wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 20 sierpnia 2008 roku – sygn. akt II FSK 557/07)

zasadnym było:

• anulowanie faktury VAT nr FV/4/11/2011 z dnia 30.11.2011 poprzez trwałe przekreślenie oryginału i kopii oraz naniesienie adnotacji „anulowano” z podaniem przyczyny anulowania celem zapobieżenia ich powtórnego wykorzystania i przechowywanie ich w aktach,
• anulowanie faktury VAT nr FV/7/12/2011 z dnia 29.12.2011 poprzez trwałe przekreślenie oryginału i kopii oraz naniesienie adnotacji „anulowano” z podaniem przyczyny anulowania celem zapobieżenia ich powtórnego wykorzystania i przechowywanie ich w aktach,
• dokonanie korekty deklaracji VAT7-K za IV kwartał 2011,
• dokonanie korekty deklaracji VAT7-K za I kwartał 2012 będącej konsekwencją korekty deklaracji VAT7-K za IV kwartał 2012.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Art. 7 ust. 1 ustawy stanowi, iż przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumnie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…) – art. 8 ust. 1 ustawy.

Zgodnie z art. 106 ust. 1 ustawy, podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 1a, 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16. Przepis ten stosuje się odpowiednio do części należności otrzymywanych przed wydaniem towaru lub wykonaniem usługi (art. 106 ust. 3 ustawy).

W myśl art. 108 ust. 1 ustawy, w przypadku gdy osoba prawna, jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej lub osoba fizyczna wystawi fakturę, w której wykaże kwotę podatku, jest obowiązana do jego zapłaty.

Faktura VAT jest dokumentem sformalizowanym (potwierdzającym zaistnienie określonego zdarzenia gospodarczego), który powinien spełniać szereg wymogów przewidzianych przepisami prawa.

Zakres i sposób, w jaki czynności dokonywane przez podmioty winny być udokumentowane za pomocą faktur VAT, zawarty jest w ustawie o podatku od towarów i usług oraz rozporządzeniu wydanym na jej podstawie. Katalog czynności dokumentowanych fakturami VAT, w myśl cyt. wyżej art. 106 obejmuje w szczególności dokonanie sprzedaży. Za sprzedaż zaś – stosownie do art. 2 pkt 22 ustawy o VAT – rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Prawidłowość materialno-prawna faktury VAT zachodzi wówczas, jeżeli odzwierciedla ona prawdziwe zdarzenie gospodarcze, czyli w istocie stwierdza fakt nabycia określonych towarów lub usług.

Na podstawie delegacji ustawowej zawartej w art. 106 ust. 8 ustawy o VAT, Minister Finansów wydał rozporządzenie z dnia 28 marca 2011 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 68 poz. 360). Z przepisów tego rozporządzenia wynika, że podstawową formą korygowania faktury jest – w myśl § 13 i § 14 – wystawienie faktury korygującej, a w niektórych przypadkach zgodnie z § 15 ww. rozporządzenia – noty korygującej.

Faktura korygująca wystawiana jest w celu podania właściwych, prawidłowych i zgodnych z rzeczywistością kwot i innych danych, decydujących o rzetelności wystawionego dokumentu. Podkreślić należy, iż dokonanie korekty faktury jest możliwe jedynie w przypadku, gdy pierwotna faktura została wprowadzona do obrotu prawnego, tzn. została przyjęta (odebrana) przez nabywcę towaru lub usługi oraz ujęta w jego rozliczeniach. Natomiast nie ma możliwości dokonywania korekty faktury w sytuacji, gdy pierwotna faktura została wystawiona ale nie weszła do obrotu prawnego (z uwagi na to, iż nie została przekazana adresatowi), bowiem nie wywołuje wówczas żadnych skutków prawnych.

A zatem, co do zasady, korygowanie treści pierwotnie wystawionej faktury VAT powinno nastąpić przez wystawienie przez sprzedawcę faktury korygującej.

Jednakże w sytuacji, gdy wystawiona faktura nie została wprowadzona do obrotu prawnego poprzez jej przekazanie kontrahentowi – nie ma podstaw do poprawienia błędów poprzez wystawienie faktury korygującej – wówczas istnieje możliwość anulowania tej faktury.

Należy zauważyć, że ani przepisy ustawy o podatku od towarów i usług, ani przepisy rozporządzeń wykonawczych do tej ustawy, nie regulują kwestii dotyczącej anulowania wystawionych faktur. W praktyce jednak – w drodze wyjątku – jest dopuszczalne anulowanie faktury. Należy jednak w tym miejscu podkreślić, iż anulowanie faktur VAT jest możliwe pod warunkiem, że spełnione zostaną ściśle określone przesłanki. Otóż anulowanie faktury VAT dopuszczalne jest w sytuacji, gdy faktura wystawiona została w związku z transakcją, która faktycznie nie miała miejsca (czyli faktura taka nie dokumentuje sprzedaży) oraz faktury tej nie wprowadzono do obrotu (czyli nie wręczono jej skutecznie nabywcy). Anulowanie faktury VAT powinno być traktowane w sposób wyjątkowy. Ponadto, podatnik powinien dołożyć należytej staranności przy dokumentowaniu zaistniałych zdarzeń gospodarczych. W przypadku anulowania faktury VAT sprzedawca (wystawca faktury) winien posiadać w swojej dokumentacji zarówno kopię, jak i oryginał dokumentu sprzedaży z dokonaną na nich adnotacją unieważniającą fakturę, która uniemożliwi ich powtórne wydanie i wykorzystanie.

Zatem anulowanie faktury VAT dopuszczalne jest przy zachowaniu łącznie dwóch warunków:

• anulować można jedynie fakturę wystawioną w związku z transakcją, która faktycznie nie miała miejsca (czyli faktura taka nie dokumentuje sprzedaży),
• można anulować tylko taką fakturę, której nie wprowadzono do obrotu, czyli nie wręczono jej skutecznie nabywcy.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawczyni jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług.

W dniu 05.10 2011 Wnioskodawczyni zawarła z firmą ….z siedzibą …. umowy:

• nr 01/10/2011 na wynajem koparko-ładowarki JCB 3CX Contractor na okres od 04.10.2011 do 04.08.2012
• nr 02/10/2011 na wynajem koparko-ładowarki JCB 3CX Sitemaster na okres od 04.10.2011 do 04.08.2012.

W dniu 30.11.2011 Wnioskodawczyni wystawiła fakturę nr FV/4/11/2011

W dniu 29.12.2011 Wnioskodawczyni wystawiła fakturę nr FV/7/12/2011

Ww. faktury zostały zaksięgowane w KPiR w dniu ich wystawienia i uwzględnione w deklaracji VAT-7K za IV kwartał 2011.

W dniu 28.12.2011 w związku z powzięciem informacji o przywłaszczeniu koparko-ładowarek przez firmę …zostało złożone zawiadomienie o przestępstwie w Komendzie Głównej Policji Centralne Biuro Śledcze Zarząd w…..

Przedmiotowe faktury nie zostały skutecznie dostarczone przez Dostawcę i Wnioskodawczyni jest w posiadaniu zarówno ich oryginałów jak i kopii.

W dniu 24.07.2012 Wnioskodawczyni anulowała przedmiotowe faktury w związku z niewprowadzeniem ich do obrotu prawnego, a w konsekwencji Wnioskodawczyni dokonała korekty deklaracji VAT-7K za IV kwartał 2011 i I kwartał 2012.

W dniu 21.12.2012 Sąd Okręgowy Wydział wydał wyrok (sygnatura akt….) w sprawie …..kierującego zorganizowaną grupą przestępczą w skład której wchodził ….uznając go winnym za popełnienie przestępstw polegających na przywłaszczaniu na terenie całego kraju wynajmowanych pojazdów ciężarowych i sprzętu budowlanego celem ich dalszego zbycia także na szkodę Wnioskodawczyni (pkt VII wyroku).

Na tym tle Wnioskodawczyni ma wątpliwości, czy zasadnym było anulowanie faktury VAT nr FV/4/11/2011 z dnia 30.11.2011 r. i nr FV/7/12/2011 z dnia 29.12.2011 r. oraz czy w związku z tym ma możliwość korekty deklaracji VAT-7K, w których rozliczyła podatek.

Biorąc pod uwagę powyższe należy stwierdzić, iż z przedstawionych we wniosku okoliczności wynika, że przedmiotowych faktur nie wprowadzono do obrotu prawnego – jak wskazała Wnioskodawczyni, jest Ona w posiadaniu zarówno oryginału jak i kopii przedmiotowych faktur VAT. Z wniosku wynika natomiast, że doszło do zrealizowania transakcji. Stosownie do art. 659 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 ze zm.), przez umowę najmu wynajmujący zobowiązuje się oddać najemcy rzecz do używania przez czas oznaczony lub nieoznaczony, a najemca zobowiązuje się płacić wynajmującemu umówiony czynsz. Najem jest więc umową dwustronnie zobowiązującą i wzajemną, odpowiednikiem świadczenia wynajmującego, polegającego na oddaniu rzeczy do używania, jest świadczenie najemcy, polegające na płaceniu umówionego czynszu. Z powyższego wynika, że umówiony między stronami czynsz jest wynagrodzeniem za możliwość korzystania z cudzej rzeczy i stanowi świadczenie wzajemne należne za używanie – w tym przypadku – koparko-ładowarek przez najemcę. Z przedstawionych we wniosku okoliczności wynika, że usługi najmu zostały zrealizowane.

Fakt wydania wyroku wskazującego, iż kontrahent Wnioskodawczyni działał w zorganizowanej grupie przestępczej dokonującej przestępstw polegających na przywłaszczaniu na terenie całego kraju wynajmowanych pojazdów ciężarowych i sprzętu budowlanego celem ich dalszego zbycia, nie zmienia okoliczności, że doszło do wydania towaru pomiędzy Wnioskodawczynią a jej kontrahentem.

Wskazać należy, iż zgodnie z art. 6 pkt 2 ustawy przepisów tej ustawy nie stosuje się do czynności, które nie mogą być przedmiotem prawnie skutecznej umowy.

Powołany przepis wyklucza opodatkowanie wszelkiego rodzaju czynności zabronionych, dotyczy to przede wszystkim czynów będących jednocześnie zabronionymi i karanymi (tj. przestępstw i wykroczeń). Powyższy przepis nie odnosi się jednak do opodatkowania czynności wykonanych bez zachowania formy zastrzeżonej przez prawo cywilne, które nie są jednak nielegalne z samego założenia. Należy zauważyć, że celem tego przepisu jest nieopodatkowywanie zachowań niepożądanych, sprzecznych z prawem, by nie stwarzać pozorów ich legalizacji. Za dostawę w świetle podatku od towarów i usług mogą być uznane towary – których sprzedaż z punktu widzenia prawa cywilnego uznana byłaby za nielegalną – jeśli istnieje rynek takich samych lub podobnych legalnych towarów. Regulacja tego przepisu ma więc zastosowanie w stosunku do czynności, które z założenia nie mogą być przedmiotem dostawy, tj. np. kradzież, stręczycielstwo, handel narkotykami czy organami ludzkimi.

Stosownie do art. 58 § 2 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. (Dz. U. Nr 16, poz. 93 ze zm.) Kodeks Cywilny – nieważna jest czynność prawna sprzeczna z zasadami współżycia społecznego. Zasady współżycia społecznego w aktualnym ich rozumieniu, to zasady słuszności, uczciwości, rzetelności, także w obrocie gospodarczym, z którym z kolei prawo podatkowe wiąże określone skutki.

Funkcja art. 58 k.c. polega na tym, aby zapobiegać powstawaniu stosunków prawnych zakazanych przez system prawny. Wspomniane zakazy lub nakazy mogą wynikać z norm rangi ustawowej każdej z gałęzi prawa, także z norm prawa publicznego.

Zgodnie z powołanymi przepisami prawa dostawa towarów oraz świadczenie usług zostały w znacznej mierze oderwane dla swej ważności i skuteczności od przepisów prawa cywilnego. Przepisy podatkowe stanowią odrębną gałąź przepisów prawa, która funkcjonuje samodzielnie, oddzielnie od przepisów Kodeksu Cywilnego. Decydujące znaczenie dla uznania, że powyższe czynności miały miejsce, mają skutki faktyczne – ekonomiczny aspekt transakcji, a nie prawny (na gruncie prawa cywilnego). Tym samym czynność nieważna na gruncie przepisów prawa cywilnego może być uznana za wykonaną skutecznie na gruncie ustawy o VAT.

Opodatkowaniu podatkiem VAT podlega m.in. odpłatne świadczenie usług, które wystąpi w sytuacji, gdy pomiędzy świadczącym usługę, a odbiorcą zaistnieje stosunek zobowiązaniowy – w zamian za wykonaną usługę usługobiorca winien zapłacić usługodawcy wynagrodzenie. Oznacza to, że z danego zobowiązania, na podstawie którego wykonywana jest usługa i przekazywane jest wynagrodzenie wynikają bezpośrednie korzyści zarówno dla świadczącego usługę jak i dla odbiorcy usługi.

W przedmiotowej sprawie Wnioskodawczyni zawarła umowy najmu, które generalnie podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT. Zatem pomiędzy Wnioskodawczynią a jej kontrahentem występowała relacja zobowiązaniowa tj. Wnioskodawczyni zobowiązała się do wyświadczenia usług najmu na rzecz kontrahenta, natomiast kontrahent zobowiązał się do zapłaty wynagrodzenia należnego wynikającego z zawartej umowy. Fakt, iż Wnioskodawczyni nie otrzymała od kontrahenta wynagrodzenia z tytułu usługi, nie ma wpływu na opodatkowanie czynności, gdyż ustawa nie uzależnia opodatkowania czynności od otrzymania zapłaty.

Mając na uwadze powyższe należy stwierdzić, że w rozpatrywanym przypadku doszło do odpłatnego świadczenia usług, które na gruncie przepisów ustawy o podatku od towarów i usług podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT.

W związku z powyższym, w sytuacji przedstawionej we wniosku nie zostały spełnione warunki umożliwiające anulowanie faktur. Jakkolwiek faktury nie zostały wprowadzone do obrotu prawnego, to jednak dokumentują one faktycznie zaistniałe zdarzenie gospodarcze. Z okoliczności przedstawionych we wniosku wynika bowiem, że doszło do wydania koparko-ładowarek, będących przedmiotem umów najmu, na rzecz kontrahenta.

W świetle przedstawionego stanu faktycznego niezasadnym było anulowanie faktur nr FV/4/11/2011 z dnia 30.11.2011 r. i nr FV/7/12/2011 z dnia 29.12.2011 r.

Wątpliwości Wnioskodawczyni dotyczą także zasadności dokonania korekt deklaracji VAT-7K za IV kwartał 2011 roku i w konsekwencji korekty deklaracji VAT-7K za I kwartał 2012 roku, w związku z anulowaniem faktur.

Z wniosku wynika, iż Wnioskodawczyni anulowała przedmiotowe faktury w związku z niewprowadzeniem ich do obrotu prawnego, a w konsekwencji Wnioskodawczyni dokonała korekty deklaracji VAT-7K za IV kwartał 2011 i I kwartał 2012.

Stosownie do art. 81 § 1 ustawy Ordynacja podatkowa jeżeli odrębne przepisy nie stanowią inaczej, podatnicy, płatnicy i inkasenci mogą skorygować uprzednio złożoną deklarację. Na mocy art. 81 § 2 ww. ustawy skorygowanie deklaracji następuje przez złożenie korygującej deklaracji wraz z dołączonym pisemnym uzasadnieniem przyczyn korekty.

Korekta deklaracji ma na celu poprawienie błędu, który został popełniony przy jej sporządzeniu. Może on dotyczyć określenia wysokości zobowiązania podatkowego, wysokości nadpłaty lub zwrotu podatku oraz innych danych zawartych w treści deklaracji. Skorygowanie deklaracji polega na ponownym, poprawnym już wypełnieniu deklaracji z dołączonym pisemnym uzasadnieniem wyjaśniającym przyczynę korekty.

Wobec stwierdzenia wyżej, że anulowanie ww. faktur nie było zasadne, w związku z tym niezasadnym było także dokonanie korekty deklaracji VAT-7K za IV kwartał 2011 r. i w konsekwencji korekty deklaracji VAT-7K za I kwartał 2012 r.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Odnośnie dokumentów stanowiących załączniki do wniosku, tutejszy organ wyjaśnia, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy – Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego oraz do przedstawienia własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej tego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Natomiast w myśl art. 14c § 1 tej ustawy, interpretacja indywidualna zawiera ocenę stanowiska wnioskodawcy wraz z uzasadnieniem prawnym tej oceny. Z powyższych przepisów wynika zatem, że przedmiotem interpretacji może być jedynie ocena stanowiska Wnioskodawcy dotyczącego przedstawionego we wniosku stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Organ wydający interpretację nie jest natomiast uprawniony do analizowania i oceny przesłanych załączników.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.